Akıp gidersin durmadan.
Ne başın var, ne sonun.
Ne rengin var ne şeklin.
Nesin sen, nesin sen ey zaman?
Tutmak mümkün değil seni,
Tutulamazsın, görülemezsin.
Nesin sen, nesin sen ey zaman?
Fırtına gibi yıkıp dökersin.
Ama fırtına değilsin.
Kimine yaşam verir,
Kimini yok edersin.
Bana gelince zaman:
Yüzüme çizsen de yılların izini,
Büksen de yine belimi dizimi,
Şunu bil ki, ey zaman!
Dokunamazsın sen,
Yaşam dolu gönlüme hiçbir an!
Muazzez İlmiye ÇIĞ
[hr]
İşte hayatı seven biri, hem de 80 küsur yaşında.
