Anadolu’da Tunç Çağı’nın M.Ö. III. bin yıl başında; Girit, Ege Adaları ve Yunanistan’da M.Ö. 2500-2000; Avrupa’da ise M.Ö. 1200 yıllarında başladığı kabul edilmektedir. Anadolu’da genellikle M.Ö. 2800-1200 yılları arasında ele alınan Tunç Çağı kronolojisi ile ilgili ayrıntılı çalışmalar yapılmıştır. Bu çalışmalar genellikle Arkeolojik kazılar sırasında ortaya çıkarılan malzemenin tarihlendirilmesine dayandığından yerel farklılıkları saptayan sonuçlar ortaya koymuştur.
Lloyd ve Melaart tarafından Beycesultan çanak çömlek buluntularına dayanılarak belirlenen Tunç Çağı kronolojisi şöyledir:
Erken Tunç Çağı M.Ö. 2800-1900
Orta Tunç Çağı M.Ö. 1900-1450
Geç Tunç Çağı M.Ö. 1450-1000
Lloyd tarafından verilen diğer bir kronolojiye göre:
Erken Tunç Çağı M.Ö. 2600-1900
Orta Tunç Çağı M.Ö. 1900-1600
Geç Tunç Çağı M.Ö. 1600-1200
Ufuk Esin tarafından geniş bir örneklemeye dayanan maden analizlerinin sonuçlarına göre belirlenen Tunç Çağı kronolojisi şöyledir:
Erken Tunç Çağı M.Ö. 2800/2700-1900
Orta Tunç Çağı M.Ö. 1900-1430
Geç Tunç Çağı 1430-1200
Firuzan Kınal ise Anadolu’da Tunç Çağı kronolojisini şu şekilde vermektedir:
Erken Tunç Çağı M.Ö. 2500-2000
Orta Tunç Çağı M.Ö. 2000-1550
Yeni Tunç Çağı M.Ö. 1500-1200
Verilen tarihler arasında farklılıklar olduğu görülmektedir. Ancak genel olarak Anadolu’da Tunç Çağı’nın M.Ö. 1200’de bittiği kabul edilmektedir.
Kaynak: Aktüre, S., Anadolu’da Bronz Çağı Kentleri, İstanbul 1997.
